zaterdag 26 augustus 2017

luxe Ameland

Zaterdag 26 augustus
Het is heerlijk rustig bij de Boschplaat. Geen gehobbel, geen gebonk en op de vogelgeluiden na, echt stil.
Er staat ook helemaal geen wind vandaag.
Toch willen we doorvaren, want nu begint het drinkwater op te raken.
Gelukkig hebben we benzine.
Na de lunch komen we los en we varen op 2 motoren de 10 mijl naar Ameland. Het eerste stuk wat stroom tegen, daarna geen stroom.
Bij de Blauwe Balg zien we prachtige zwermen vogels als wolken rond dansen.
Ook liggen er vele zeehonden.
We komen dan ook een aantal zeehondenboten tegen, je ziet gegarandeerd zeehonden op zo'n tochtje.
We zijn mooi op tijd in de haven van Ameland. Naast de haven is nu een pier gebouwd waar coasters stenen lossen voor de dijkverzwaring. Je ligt daar nu niet heel leuk meer.
Ook moeten we veel doen op de zaterdagmiddag. Nog voor sluitingstijd naar de Jumbo, ook nog wat benzine kopen. Douchen is ook echt nodig en watertanken.
Er liggen veel catamarans in de haven, o.a. De Adelaide van Paul Hofman.

Terschellingschade

Vrijdag 25 augustus
We hadden geen schade op Texel, maar Terschelling loopt anders. De nacht verloopt goed, de wind blijft west en is tijdens het droogvallen 12-15 knoop. We blijven keurig haaks op de geul liggen.We vallen trouwens maar een uurtje droog, 's nachts is er minder water als overdag.
De ochtend begint ook prachtig.
Zon kleurt de hemel mooi rood achter de Brandaris.
We lopen al om 8 uur rond de boot, voordat het water opkomt.
We zitten daarna lekker in de kuip naar schepen te kijken,
het is ongelooflijk hoeveel schepen er uit de haven komen.
We zien zelfs een originele Wharram cat, een hele grote.
We zijn net los als de koegelwiek uitvaart. We weten dat die flinke golven maakt en zijn bang dat we nog wat zullen bonken.
Ik wil wel wat filmopnames maken van de golven.
Nu dat heb ik geweten. Bonken doen we niet, maar de golven komen als brekers de kuip in.
We zijn helemaal nat en de camera ook. En het is niet de waterdichte camera. Hij blijft nog even doorlopen, maar dan geeft hij de geest. Gelukkig zijn de opnames van de dag nog behouden gebleven.
We overdenken wat we moeten doen. Al snel valt de beslissing: we gaan hier weg.
Dat is nog een heel gedoe. Het is zo ondiep dat we ons niet naar het vooranker toe kunnen trekken.
Met de bijboot lukt het wel daar naar toe te gaan. Ronald kan bij het anker nog staan en het anker lostrekken.
De boot draait dan naar de geul op het achteranker. Dat moet vervolgens naar voren overgepakt worden. Dan kunnen we met de motoren aan, het anker optrekken.
We varen naar het oosten. Eerst een hele tijd op de motor, totdat de chaos van lijnen wat opgeruimd is, dan met zeilen erbij. Er staat zo weinig wind, dat we niet echt kunnen zeilen.
Het is ook ontzettend zonnig en warm. Zonnebrand helpt niet meer.
Gelukkig hebben we nog wat witte kleding.
We varen helemaal door tot voorbij het wantij, naar de Boschplaat. Wat een rust hier.

's Avonds vallen we droog en is het mooi wandelen naar de kwelder.

donderdag 24 augustus 2017

naar Terschelling

Donderdag 24 augustus
We vertrekken vroeg met een lichte westenwind en een dikke stroom mee. 
Het is mooi lichtweerzeil zeilen.
Ondertussen hebben we ook nog gezellig telefonisch contact met onze kinderen.
Het is druk met zeilboten in Nederland,
ook zien we diverse catamarans en een trimaran.
We gaan via het Scheurrak en het Inschot naar Terschelling. De wind neemt flink toe, zodat we de stukken met tegenstroom goed vooruit komen.
2 uur na HW zijn we bij het Groene strand.
We varen de boot vast. We komen niet eens heel hoog.
Zodra het water wat gevallen is, lopen we naar de wal.
Ronald met benzine tankjes en ik met boodschappentassen.
We treffen Jan en Leny Huneman met dochter en kleinkinderen.
Jan rijdt met Ronald naar Midsland, naar de benzine pomp.
Ik loop naar de Spar. We zijn tegelijk terug bij het strand.
Jan loopt mee naar de boot, die heeft hij nog nooit dichtbij gezien.
Daarna gaat Ronald de ankers uitbrengen en ingraven. Voor is makkelijk, hoog en droog, achter gaat hij tot zijn middel het water in. Gelukkig zijn de temperaturen in Nederland stukken hoger als in Schotland. Nu maar hopen dat de wind weer afneemt zoals voorspeld, anders liggen we misschien we wat hobbelig.

woensdag 23 augustus 2017

op de rede van Texel

Woensdag 23 augustus
Op de rede van Texel lig je niet altijd rustig, de naam Tesselschade is niet voor niks ontstaan. 
Wij hebben geen schade, maar ik wordt midden in de nacht wakker en het lijkt wel of wel hard aan de wind varen, inclusief buiswater. Gelukkig wordt het rustiger als het water valt, hoewel er hier niks droog valt. Ronald slaapt door alles heen, die is echt moe. 's Ochtends vindt hij wel een emmer water in het vooronder, hij had het luik op een kiertje gezet voor ventilatie.
We doen de hele dag rustig aan, we missen de uitstapjes aan de wal niet. 
Er varen veel schepen langs.
Eindelijk eten we ons door de potjes en blikjes heen die we de hele reis al mee hebben uit Nederland. Pannenkoekenmeel maakt het gebrek aan brood goed.
Eindelijk doet de prepaid simkaart het in de ipad, dus goed internet houdt ons ook bezig.

's Avonds valt de wind weg, wat een rust.

Slow boat naar Texel

Zondag 20 tot dinsdag 22 augustus
De nacht is wat onrustig met disco en vissers die om 3 uur moeten tanken en vertrekken.
Wij zelf vertrekken om 5.45, we zijn toch al wakker en zo staat er veel water in de haven en profiteren we het langst van westenwind.
Het gaat prima, in 3 uur zeilen we 25 mijl. De enige stress komt van de ballen van lobsterpotten. We hopen dat we die alleen bij de Engelse kust zullen tegen komen,
maar zelfs 50 mijl uit de kust kom je ze nog af en toe tegen en tot onze grote schrik zelfs in de scheidingszone van de TE route bij de Nederlandse kust. De zee is een mijnenveld geworden.
De vele booreilanden en windmoles staan tenminste op de kaart.
Het is ongelooflijk hoe snel wind kan afnemen, 's Middags moeten we het lichtweerzeil hijsen om nog vooruit te komen en aan het eind van de middag is de wind helemaal op.
Helaas was gisteravond de benzinepomp al dicht toen we daar onze laatste ponden wilden spenderen. We hebben niet veel benzine en kunnen dus niet elke windstilte door motoren. We hebben net genoeg om de 3 scheepvaart routes en de Nederlandse kust door te komen.
Het is wel mooi zo'n rustige zee. Ik zie het geleidelijk donker worden en heb vrede met een nacht op zee. Het is wel wennen dat het 's nachts echt donker is en best wel lang van 21 uur tot 5 uur 's ochtends. Ronald is helemaal gedesoriƫnteerd als hij in het donker op wacht komt.
We zijn blij als het om 5 uur weer licht wordt.
Er blijft weinig wind de eerste nacht en 's ochtends laten we een anker zakken op een plek waar de zee maar 17 meter diep is.
Al na een uurtje komt er weer wind, maar nu uit het oosten, dat is tegen! We moeten slagen maken.
Aan het eind van de ochtend zijn we bij de eerste scheepvaartroute. Deze is rustig, maar we starten toch een motor om er haaks en snel door te komen. Halverwege de oversteek van de route steekt er wind op en dan gaat zeilen toch een stuk sneller. Na een uur zijn we er door. We zijn vrij dicht bij een groep eilanden waar onze zoon op zit, maar toch te ver voor contact.
De hele middag hebben we stroom en wind tegen, we schieten maar 14 mijl op. Maar de zon schijnt en we zijn op een mooi rustig stuk zee.
Opeens slaat de wind om maar zuid en kunnen we koers oost varen, om 18 uur passeren we de Nederlandse grens.
De tweede nacht op zee is vrij moeizaam met het kruisen van een tweede scheepvaart route. Gelukkig is die niet zo druk als de TE route langs de Nederlandse kust. Op de AIS ziet die er uit als een autosnelweg met schepen die elkaar inhalen, we vragen ons af hoe we die over moeten. Dat zien we echt niet zitten in het donker.
Maar daar zijn we nog niet, het is licht als we na weer veel slagen maken daar aankomen.
Nu is het gelukkig rustiger, maar je moet vooral uitkijken voor schepen achter de horizon en buiten het plotter scherm,
dat zijn de snelheidsduivels die je gaat tegen komen, die je voor je ziet zijn al lang voorbij als je daar bent.
Om 9.30 zijn we aan de rand van de route. We starten nu 2 motoren, want er staat wel wind, maar die staat precies tegen als je dwars moet oversteken. Om 11.30 zijn we er over en zien we Texel liggen.
We willen eigenlijk naar Vlieland, maar de wind is inmiddels oost en ook de stroom staat tegen. Dan maar naar Texel.
Het is bezeild in het Molengat . Onze vermoeidheid is meteen verdwenen zo gezellig zeilt het daar.
Het kruisen in het Marsdiep wordt zelfs een wedstrijdje.
We zijn daar jaren niet geweest en we zijn een beetje bang dat het er ruw water is met harde tegenstroom, maar het is een gaatje van niks en op het moment dat wij er kruisen staat er niet veel stroom tegen. Daarna gaat het met stroom mee en een stevige NO wind richting Oude Schild. Dat is nog best even spannend, want met vol tuig is 20 knopen wind tegen en stroom mee best wild. We willen niet de haven in, dat kost ons bijna 60 euro per nacht. Een beschut ankerplekje vinden valt niet mee , maar het is te doen bij de vlakte van de kerken bij Oosterend.
Nu eerst maar eens echt uitrusten.